W grypie żołądkowej zjednoczeni, Londyn we łzach

Cally Spooner, "#5", 2016. Żywica syntetyczna, wydruk 3D sprzedanego "Early Research: method #5" oraz: Cally Spooner, "Early Research: method # 1" (redycja), 2016. Odlew ucha artystki w brązie, przedmowa do tworzonej powieści pt. "On False Tears and Outsourcing", papier, druk offsetowy. Dzięki uprzejmości artystki, gb agency, Paryż. Zdjęcie: Aurélien Mole.

Cally Spooner, "Early Research: Method #7", 2016 (detal). Odlew ucha artystki w brązie, fikcja, papier, druk offsetowy. Dzięki uprzejmości Collection de Fabrice Petitgnat. Zdjęcie: Aurélien Mole.

pot

wstyd

AUĆ

Aldo wlepia wzrok w swoje stopy.

To był okropny dzień. Po spotkaniu poszedł na basen. Czterdzieści pięć lat na tym świecie i nagle ma z tym problem. Płynął, ciągnąc nogi za sobą, przód ciała wpychając w odmęty i zastanawiając się nad tym, jak to opowiedzieć. Chciał krzyczeć, głośniej niż niedające się umiejscowić przeniesienia, które stanowiły codzienne dane wejściowe i wyjściowe. „Zachowam swoje marzenia! Postanowiłem włożyć całą...”.

„W moich oczach – powiedział dyrektor – wspólnym mianownikiem was wszystkich jest to, że jesteśmy pełni sił witalnych i sami się organizujemy. Waszym zadaniem jest spodziewać się najgorszego i jednocześnie angażować pozytywnie w teraźniejszość! Dać wyraz kilku jej cechom w sposób, który ma podstawy empiryczne! Zarazem wystrzegając się negatywizmu! JAZDA!”.

Praca praca praca praca praca praca praca praca (Praca!)

Praca praca (Praca!)

Praca praca (Praca!)

Praca praca (Praca!)

Praca.

(Britney, Live in Las Vegas)

W drodze do domu Aldo patrzy na billboardy zapowiadające rozmaite epokowe wydarzenia.

„Wszechświat jest niewiarygodnie agresywny”.

W skroniach łupie, z pach kapie.

ROZDZIAŁ XXXX

Dwa dni wcześniej w trakcie niespodziewanego dwugodzinnego obchodu po hotelu agent handlowy firmy Wyndham mówi do Aldo: Dziś jest ten dzień. Słowo „rodzina” rzuca tyle razy, że Aldo traci rachubę, a najeżoną pułapkami ścieżkę dialogową napisano na długo zanim zapędzili go do środka po darmowe vouchery na obiad. Aldo musi się zaangażować w ten obchód i nie tylko weń. By żyć bieżącą chwilą musi sunąć na fali przywiązania, unikając przerwania/przecięcia/przemiany niekończącego się powtarzania bardziej nawykowych form istnienia oraz ośrodków wakacyjnych spod znaku Wyndham. Wszyscy wyrażają się pochlebnie o wnętrzach, deklarując pełne oddanie sprawie, którą jest w tym przypadku czysto abstrakcyjny dług w wysokości stu pięciu tysięcy dolarów na zakup – do którego Aldo się nie kwapi – wakacyjnej współwłasności. Agent nie uzbroił się w mocny scenariusz w rodzaju „Ojciec! Matka! Dom!”. Musi się upewnić.

- Na pewno jest pan żonaty?

- Tak – odpowiada Aldo smutnym głosem. - Z własną żoną.

ROZDZIAŁ XXXX

Aldo spędza wakacje w Apulii.

Jego żona chce mieć innego przewodnika.

Aldo coraz obficiej się poci.

Cally Spooner, "Early Research: Method #5", 2016 (detal). Odlew ucha artystki z brązu, fikcja, papier, druk offsetowy. Dzięki uprzejmości Collection de Nathalie Mamane-Cohen. Zdjęcie: Mathilda Olmi.

ROZDZIAŁ XXXX „Upadek C” (2015)

Wydawało się, że szkolenie wywiera na C naprawdę dziwny wpływ. Zaczęła mówić do Aldo osobliwymi frazami o triumfie nad własną naturą, o próbach określenia, rozszerzenia, następnie przekształcenia swego życia, aby oddzielić „ja” od siebie samej.

- Sięgam nieba – wyznała, dając odczuć swą obojętność na to, czy będzie miała dom na ziemskim padole i pracę. Którą rzuciła.

- Nie stać mnie na to! – zapiszczał Aldo. - To znaczy wiem, że próbujesz znaleźć swoje „ja”, ale dlaczego musisz tak bardzo separować się od otoczenia? Słuchaj C, wszystko jest dobrze, proszę, wracaj do domu.

Ale żona nie słuchała. Posiadłszy szczególny język, zaczyna wyznaczać nowe horyzonty, odrzuca grunt, na którym dotychczas stała, aż zatraca się całkowicie w swoich narzędziach, pozostawiając Aldo posiniaczonego i, och, tak bardzo osamotnionego.

PÓŹNIEJ. . . !

- Chyba chodzi mi o to. Chyba chodzi mi o to. Chyba chodzi mi o to. Chyba chodzi mi o to. Chyba chodzi mi o to...”

- Błagam! - odpowiada lekarz. - Proszę PRZESTAĆ!

Wyciągnięty na kozetce z rękami nad głową, Aldo okłada się nagle ramionami po bokach.

- Ghhhh.

- Proszę. - Doktor Stedman pośpiesznie podaje mu chusteczkę higieniczną. - Musi pan pamiętać, że żyjemy w najlepszym z możliwych światów. W pańskim przypadku nie ma mowy o zachowaniu doskonałości pierwotnej natury. Możemy jednak pomóc panu w skonstruowaniu „drugiej natury”, a jeśli się pan do tego przyłoży, stanie się ona tak silna, że gdy wróg zaatakuje, będzie pan gotowy. A teraz proszę spróbować jeszcze raz – dodaje, pukając Alda w biceps.

Cally Spooner, "Early Research: Method #5", 2016 (detal). Odlew ucha artystki z bronzu, fikcja, papier, druk offsetowy. Dzięki uprzejmości Collection de Nathalie Mamane-Cohen. Zdjęcie: Mathilda Olmi.

ROZDZIAŁ XXXX TRZY TYGODNIE WCZEŚNIEJ (2015)

JAK FUNKCJONUJE WSZECHŚWIAT

„ZIEMIA JEST. W. NIEBEZPIECZEŃSTWIE”.

Aldo pełznie na koniec łóżka, gdzie są wygodniejsze poduszki.

„Przyszłe wydarzenia o zasięgu kosmicznym zmiażdżą nas, spopielą albo ROZERWĄ NA STRZĘPY”.

Aldo zapada w sen.

„Pewnego dnia życie na ziemi stanie się niemożliwe”.

Sezon 3, odcinek 8.

ROZDZIAŁ XXXX: C uczy się shitpostów

ROZDZIAŁ XXXX: Aldo walczy z własnymi demonami i tłokiem w godzinie szczytu

PRZEDMOWA Z MIKROFONEM W RĘKU

(spod bejsbolówki)

Droga XXXX,

(wypija szklankę wody)

To OBŁĘD!

PRZYSZŁOŚĆ: (jest skończona)

„A nie mówiłem.”

To 1660 coś...

090 11 980/ 702,

Zróbmy sobie dziecko!

Nie, czekaj...

Twój,

Cally Spooner, "#2", 2016 (detal). Żywica syntetyczna, wydruk 3D sprzedanego "Early Research: method #2". Dzięki uprzejmości Collection Michel François, Gérard Mavalais. Zdjęcie: Mathilda Olmi.

Cally Spooner, "Early Research: Methods", od 2015. Brązowy odlew ucha artystki, fikcja, list fana, wywiady, papier, druk offsetowy. Cally Spooner, "By all accounts this was a very ordinary man", 2018. (Nowa postać do tworzonej powieści wykreowana w trakcie warsztatów podczas wystawy). Mówca, język, mydło. Dzięki uprzejmości artystki, gb agency, Paryż, ZERO…, Mediolan. Zdjęcie: Mathilda Olmi.

Cally Spooner, "#6", 2017. Żywica syntetyczna, wydruk 3D sprzedanego "Early Research: method #6". Dzięki uprzejmości artystki, gb agency, Paryż. Zdjęcie: Mathilda Olmi.

NO DOBRA!

(składa dłonie)

Wyniszczająca dysfunkcja, zaburzenia ruchu, ślepota, napady, których nie można przypisać

żadnym określonym przyczynom biologicznym ani medycznym. Historyczna trauma nie została przepracowana, a dotknięta nią część ciała pozostawała w symbolicznym związku z samą traumą! Na przykład bycie świadkiem jakiegoś traumatycznego zdarzenia może wiele lat później skutkować ślepotą. A jednak! Podczas gdy symptomy sensomotoryczne i drgawki mogą odpowiadać charakterystyce, czyli anatomicznemu rozkładowi zaburzeń neurologicznych, pańska anatomia i fizjologia pozostaną nie-na-ruszone!

Teraz proszę wstać.

I IŚĆ.

/

/

/

Prawda jest taka, że nie możemy uchwycić krawędzi ani krańców tego, co krawędzi ani krańców nie ma, aż do momentu, gdy trwanie przemieni się w zdarzenie, a zdarzenie godne jest pierwszych stron gazet i wali nas po oczach. Nie będę jednak wykorzystywał katastrofy! Jestem tu po to, żeby mówić o figach i surfingu… albo… Czy to już zajęło wysokie miejsce w hierarchii pańskich wyobrażeń? A co z tymi workami pod oczami, prawdziwymi łzami i brakiem nadwyżki? Co z tym?

Nikt nie jest nieosiągalny, żeby skomentować.

- Wierzyłem, że pisaniem osiągnąłbym więcej – mówi. - Wierzyłem, że moje pamiętniki społeczno-gospodarcze, po części fikcja, po części nie, mogą zrobić swoje!

Ale, niczym żona przy zlewie, on wciąż tu jest; zmywa dla zestandaryzowanego spokoju niewidzialnej mocy i swoich kumpli.

Zło (stara szkoła) zatapia kły.

Słowa ułożone w zwyczajny sposób nie skutkują.

Słowa ułożone w niezwyczajny sposób nie skutkują.

Część 13: odporność

Część 14: regenerują się mózg, szpik kostny, krew, naczynka krwionośne, siatkówka, wątroba.

Część 15: coraz bardziej kruche, coraz mniej euklidesowe (o krok od celu).

Część 16: hierarchia służbowa

Część 17: odnowa 2

Część 18: Imperializm Języka Angielskiego

Część 19: kara (jest potrzebna)

[Początek nagrania 00:00:00]

Doktor Feldstone: pańskie ciało migdałowate to jakby drugi mózg w pańskiej głowie, którego nie jest pan świadomy. Wywołuje stany lękowe. Nie jest kontrolowane przez pański świadomy umysł. Jakby w pańskiej głowie siedział drugi pan i to on wyprawiał z panem te rzeczy.

Aldo: Coś jakby moja nieświadoma podświadomość? Och, moje co co?

Doktor Feldstone: Mmm, no nie. Nie w rozumieniu freudowskim. To w ogóle nie jest powiązane z pańskim świadomym umysłem. To drugi Aldo w środku, ale inny niż pan. O wiele bardziej prymitywny. I szybszy! W części tyłomózgowej ma połączenia z móżdżkiem, odpowiadającym za motorykę, i jest powiązany z jądrami podstawnymi, a to część mózgu, która sygnalizuje ruch i go koordynuje. Ta reakcja nie była wywołana przez pański przytomny umysł. Przez ułamek sekundy nie jest pan świadomy niczego. Dopiero po chwili pański świadomy umysł uzmysławia sobie, że coś się wydarzyło. Sięgam ręką i biorę tę szklankę z wodą. I znowu, mam przeświadczenie, że zrobiłem to, bo pomyślałem, że to będzie świetna ilustracja tego, o czym mówię, ale być może tak naprawdę nie wiem, dlaczego wziąłem tę szklankę. Być może dlatego, że od pewnego czasu mówię i zaschło mi w gardle. Jest sporo świadectw naukowych pokazujących, że gdy ludzie twierdzą, że są gotowi coś zrobić, mówią o tym w „czasie rzeczywistym”. Wciskają guzik i robią to. Ale zanim to się stanie, krew zasila mięśnie, które mają się poruszyć. Części mózgu, które aktywizują te mięśnie, są aktywne pół sekundy wcześniej albo i dłużej, dopiero potem ludzie uświadamiają sobie, że zaraz coś zrobią. Ciało się przygotowuje. Sądzimy, że podejmujemy działanie z własnej woli i nie mamy pojęcia, czym tak naprawdę jest ono spowodowane. Ten system działa sam z siebie. Nie potrzebuje do tego pana. Pańska rola – jako świadomego umysłu – jest bardzo specyficzna. Polega głównie na tym, że tworzy pan opowieść wyjaśniającą, dlaczego robi pan to lub tamto. Wszyscy ludzie funkcjonują w ten sposób. Jest tak nawet w przypadku języka; najczęściej mówimy do ludzi, ale wcale się nie komunikujemy. Prymatolodzy twierdzą, że to nasza wersja iskania. W zasadzie rozmawiamy zdawkowo. Drugiej osobie przekazujemy, że jesteśmy w porządku, że nie wyrządzimy jej nic złego. Że jesteśmy mili, że należymy do tego samej bajki, prawda?

CZĘŚĆ 8: Pawian z defektem: pawian, który nie zrezygnuje.

[Koniec nagrania 02:35:48]

Fragment niepublikowanej powieści artystycznej autorstwa Cally Spooner.

Tłumaczenie z języka angielskiego: Robert Sudół.

BIO

Cally Spooner jest artystką i pisarką. Jej indywidualne wystawy odbyły się ostatnio w Centre d’Art Contemporain w Genewie (2018), Whitechapel Gallery w Londynie (2017), The New Museum w Nowym Jorku (2016) i w Stedelijk Museum w Amsterdamie (2016). Jej prace pokazywano także w 2017 roku podczas wystaw zbiorowych w Serpentine Gallery w Londynie i Kunsthaus w Zurychu. Scenariusze jej performansów ukazały się nakładem Slimvolume (Scripts, 2016), a jej powieść Collapsing in Parts (2012) opublikowało wydawnictwo Mousse. Wkrótce odbędą się jej wystawy indywidualne w Instytucie Szwajcarskim w Nowym Jorku i Castello di Rivoli w Turynie (obie w 2018 roku) oraz w Art Institute w Chicago (2019).